Psychika ludzka, psychika człowieka, psychologia zdrowia psychicznego, psychika i zdrowie.

MAO mają następujące możliwe skutki uboczne: niewyraźne widzenie, wysypkę, drgawki, obrzęk, utrata masy ciała, przyrost masy ciała, zaburzenia seksualne, biegunka, nudności, zaparcia, stany lękowe, bezsenność, senność, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia rytmu serca, omdlenia, uczucie omdlenia podczas stania up (niedociśnienie ortostatyczne) oraz nadciśnienie tętnicze.

    Przykładami inhibitorów monoaminooksydazy są: fenelzyną (Nardil), tranylcypromina (Parnate), izokarboksazyd (Marplan) oraz selegilina (EMSAM, Eldepryl).

    Noradrenaliny i szczegółowe serotoninergicznych leków przeciwdepresyjnych (NASSAs) - grupa związków, które są stosowane w leczeniu zaburzeń lękowych, niektórych zaburzeń osobowości i depresji.

    NASSAs mieć następujące możliwe działania niepożądane: zaparcia, suchość w ustach, przyrost wagi, senność, nadmierne uspokojenie, zaburzenia widzenia i zawroty głowy. Poważniejsze działania niepożądane to: drgawki, biały zmniejszenie krwinek, omdlenia i reakcji alergicznych.

    Przykłady noradrenaliny i serotoninergicznych leków przeciwdepresyjnych Specyficzne obejmują: mianseryna (Tolvon) i Mirtazapina (Remeron, Avanza, Zispin)

    Serotoniny oraz inhibitorami wychwytu zwrotnego noradrenaliny ust SNRI) - grupa leków stosowanych w leczeniu depresji, zaburzeń nastroju, i ewentualnie, ale rzadziej ADHD (nadpobudliwości psychoruchowej), obsesyjne zaburzenia kompulsywne, zaburzenia lękowe, objawy menopauzalne, fibromyalgia, a chroniczny neuropatyczny ból.

    SNRI podnieść poziom serotoniny i noradrenaliny, dwa neuroprzekaźników w mózgu - obie odgrywają kluczową rolę w stabilizowaniu nastroju. (Patrz poniżej działania niepożądane dla leków z grupy SSRI, które są bardzo podobne)

    Przykładami inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny noradrenaliny są: duloksetyny (Cymbalta), wenlafaksyny (Effexor) i desvenlafaxine (Pristiq). Desvenlafaxine okazała się szczególnie pomocna w łagodzeniu objawów depresji u kobiet w okresie menopauzy lub przed menopauzą, jak wynika z badania przeprowadzonego przez zespół na Virginia Commonwealth University.